Het weekend van 20 en 21 mei stond in het teken van het jaarlijkse Vader-Zoon weekend. 15 welpen en hun vaders meldden zich tussen 9:30 en 10:00 op het scoutterrein Rotterdam voor een mooi weekendje “mannen onder elkaar, die lekker allemaal mannen-dingen gaan doen”.
Alleen maar mannen? Nou niet helemaal, want onder de 6-koppige leiding bevonden zich de lieftallige Jacala en Raksja, die er samen voor zorgden dat het niet een complete chaos werd. De welpen en hun vaders werden onderverdeeld in 3 teams (Rood, Groen en Blauw), waarna het thema bekend werd gemaakt: “The best of the Bepals”. We gingen dit weekend een aantal verschillende activiteiten ondernemen, waarbij telkens punten te verdienen waren. Voor het team met de meeste punten lag een mooie prijs in het verschiet: Het meest luxueuze avondeten!
De eerste activiteit was het doorbranden van een touw. Elk team kreeg een pallet, een lege fles, een touw, een bijl, een hamer, een vonkschieter en enkele watten. De opdracht was het bouwen van een constructie waarin een touw horizontaal gespannen moest worden middels een gewicht van een kilo op ca. 50 cm hoogte. En dat touw moest worden doorgebrand d.m.v. vuur. Er mocht alleen gebruik worden gemaakt van de hierboven beschreven materialen. Team Rood was slim bezig omdat zij van enkele stukken hout van het pallet al snel een mooi brandend vuurtje gemaakt hadden, en tussen de benen van twee vaders het touw gespannen hadden. Helaas voor hun werd deze constructie afgekeurd door de leiding. Team Blauw hield zich in eerste instantie niet aan de regels doordat het touw slap hing, niet op de juiste hoogte hing, etc. etc. Zij beschuldigden de leiding ervan telkens de spelregels te veranderen, maar dit was natuurlijk totale onzin; ze hadden gewoon niet goed naar de uitleg geluisterd. Desondanks won team Blauw deze competitie. Team Groen had werkelijk een prachtige constructie gebouwd met een groot deel van het pallet als onderdeel ervan. Helaas had team Groen hierdoor vrijwel geen brandhout en kwam het vuurtje niet op gang. Met hulp van andere teams kwam ook hun vuur gelukkig tot stand en brandde het touw weldra door.
Als tweede stond het parcours op het programma. Allereerst moesten de teams zich middels een roeiboot vanaf de ene kant van de sloot zich naar de andere kant zo’n 20 meter verderop verplaatsen. Er mochten zich echter telkens maximaal twee personen tegelijk in de roeiboot bevinden. Team Blauw had nog wat last van een lekke boot, maar na deze te hebben omgeruild liep alles op rolletjes. 
Het tweede onderdeel van het parcours was het overbruggen van een andere sloot via een touwbrug. Een enkeling kreeg hierdoor natte voeten, maar de meesten haalden vrij gemakkelijk de overlant. Daarna stond de spin op het programma. Tussen twee bomen waren linten gespannen op ca. 1 en 1,5 m hoogte. Elk teamlid moest hier tussendoor zonder de linten aan te raken. Alledrie de teams bedachten vrij snel dat het handig was om de welpen op te tillen en zo horizontaal door te geven. Bij de vaders ging dit wat lastiger. Eén vader had een mooie tactiek bedacht, nl. met een koprol door het lint springen. Andere vaders – met een wat forser postuur – waren echter niet in staat deze flitsende move na te doen. Vrij snel kwamen alle drie de team op dezelfde oplossing uit, nl. dat een ander teamlid het onderste lint omlaag trok, waarna men zonder de linten aan te raken door kon steken. 
Tot slot moest de sloot weer terug overgestoken worden via een boomstam. Dat dit niet een geheel risicoloze onderneming was bleek toen zowel Job als de vader van Sasha en Jesse te water raakten. Team Rood finishte als eerste, team Groen als tweede en team Blauw als laatste.
Het derde onderdeel was katapult schieten. Achter op het terrein was een schietterrein ingericht met authentieke Delftsch blauwe wandtegeltjes op diverse afstanden, waarop zowel vaders als welpen hun katapult-schiet-kunsten konden botvieren. 
Er werd fanatiek geschoten en ook goed gericht, want er zijn vele tegeltjes gesneuveld. Lange tijd stond team Groen aan de leiding, met name omdat de vader van Sasha en Jesse enkele tweepunters had gescoord, maar op het laatste moment kwam team Rood langszij dankzij knappe schoten van de vader van Nicolo en de vader van Ando. Team Groen had in de eerste rond geen enkel tegeltje geraakt, maar kwamen knap terug in de tweede ronde, maar bleven desondanks steken op de derde plaats.
Het vierde programmapunt was vlotbouwen. Alle drie de teams gingen fanatiek van start, maar al vrij snel werd duidelijk dat in het ene team beter werd samengewerkt dat in het andere; d.w.z. in sommige teams werd er vooral veel gediscussieerd voordat er aangevangen werd met het bouwen van het vlot. Team Rood had als eerste een stevig vlot te water en voer met alle vaders en welpen naar het einde van de sloot en terug. Team Blauw was als tweede klaar. Onder de bezielende leiding van de vader van Felix bemanden de welpen de andere tonnen, maar bleven de andere vaders de beste stuurlui aan wal. Uiteindelijk lukte het ook team Groen om hun vlot te water te laten. Bemand door twee vaders en enkele welpen voeren ook zij de sloot heen en terug. Hierna werd er nog wat gespeeld met de vlotten door de welpen die vele malen de sloot insprongen en elkaars vlotten kaapten en probeerden te saboteren door de touwen los te knopen. Gelukkig zijn uiteindelijk wel alle welpen heelhuids het water uitgekomen.
Na een verfrissende douche (de welpen stonken nl. naar vies slootwater) kon er begonnen worden aan het avondeten. Was er aan het begin van de dag nog beloofd dat de dames voor het eten zouden zorgen, nu kwam de aap uit de mouw: De vaders en zoons moesten zelf koken: Er waren drie maaltijden: Wraps met groenten en rundergehakt, Macaroni met groenten en half-om-half gehakt, en nasi met kipfilet. Team Rood mocht als eerste kiezen en zij kozen de wraps, team Blauw als tweede en zij kozen de macaroni. Voor team Groen bleef de nasi over, tot teleurstelling enkele welpen. Gelukkig zijn scouts altijd vriendelijk en in gemoedelijke sfeer mochten sommige welpen ook een hapje mee-eten bij een van de andere teams.
Na het eten werd nog een quiz met makkelijke en moeilijke raadsels, Jungleboek-vragen en flauwe grappen gehouden. Ook hier kwam team Rood als winnaar uit de bus en zij mochten als eerste kiezen welk toetje ze wilden. Daarna team Blauw en tot slot team Groen.
Na een potje voetballen werd de avond (voor de welpen) afgesloten met een potje Wie ben ik? Drie welpen of vaders zitten aan een tafel en krijgen een bordje voor zich met een naam of voorwerp erop. Zij kunnen zelf niet zien wat er op het bordje staat, maar moeten erachter zien te komen wat erop staat door ja/nee vragen te stellen en door aanwijzingen te krijgen. 
Na wat hilarische momenten werd het langzamerhand echt te donker om de bordjes te lezen, en omdat er toch ook steeds meer welpen met hele kleine oogjes waren, werd besloten de welpjes naar bed te sturen. Daarna kon het avondprogramma voor de vaders doorgang vinden: Rond het kampvuur werd nog eens gezellig de dag doorgenomen onder het genot van een biertje en een wijntje. Om iets na 3 uur ’s nachts hadden ook de laatste vaders hun slaapzak opgezocht en werd het stil op het terrein.
De volgende ochtend waren rond 8 uur echter al weer de welpen en vrijwel alle vaders uit de veren en kon er rond een uur of 9 lekker ontbeten worden in de zon met voor iedereen een overheerlijk gebakken eitje dat door Jacala en Raksja verzorgd werd. 
Hierna hebben we een tweetal potjes Levend Stratego gespeeld. In eerste instantie verliep alles eerlijk, maar het begon wel op te vallen dat er op een gegeven moment welpen rondliepen met allerhande kaartjes waardoor zij altijd het juiste kaartje konden trekken….. Maar er moet ook gezegd worden dat bij het tweede potje de vlag werd door een welp gevonden op een plek waar zo’n beetje alle vaders ook al wel gekeken hadden, dus wonnen de welpen verdiend!
Na een potje Hollandse Leeuwen was het alweer tijd voor het schoonmaken en opruimen van de spullen en de tenten. Iedereen hielp goed mee, en werd dan ook beloond met weer een fijn soepje en boterhammen.
Na de lunch stonden nog Oud-Hollandsche spelletjes op het programma, maar nadat de jonge garde van de leiding reeds voor aanvang door de blikken was gezakt, die voor het bliklopen bedoeld waren, werd dit afgeblazen. Dit vond niemand erg, want de zon scheen, er was koffie en thee, en op de sloot was een team meiden bezig met een zelfgebouwd (niet al te stevig) vlot van het ene naar het andere eind van de sloot te peddelen. Zowel welpen als vaders stonden dit tafereeltje ongegeneerd vanaf de kant gade te slaan.
Zo rond 14:30 uur werd het weekend afgesloten met het uitdelen van enkele insignes aan een aantal welpen en de medailles voor het winnende team. Moe maar voldaan konden hierna alle vaders en zoons naar huis toe gaan en kwam een eind aan een zeer geslaagd vader-zoon weekend.
