Auteur: Bert Steenkist

23 juni 2018.
De Woudwachters Fietsopkomst.
Voordat we met zestien Woudwachters en drie Woudwachtersleiding aan de Fietsopkomst kon worden begonnen, brachten we eerst een verdwaalde sprinkhaan in veiligheid en daarna zorgde Duuk nog dat de banden goed opgepompt waren bij iedereen.
Eigenlijk was het plan om bij de Watertoren wat behendigheid op de fiets te testen, maar jullie fietsten vrolijk voorbij die toren zo de duinen in richting Wassenaar.
Gelukkig hadden jullie wel zin om de uitkijktoren van Meijendel te beklimmen en daar was het echt genieten van het enorme panorama over Den Haag en Scheveningen en lag daar ook niet het dorp van Dirk Kuit….
De volgende stop was gepland bij een stuifduin, maar daar stoven jullie zo voorbij om kilometers verder op een heerlijk plekje met de wassenaarse slag de duinwaterleiding leeg te drinken naast Hotel Duinoord.
Via een prachtige route langs Duinrell kwamen we na 6 kilometer dan eindelijk aan bij het Monkey-Bos. Terwijl de boys de bomen ingingen zorgde Guusje er voor dat iedereen een broodje knakworst kreeg en toen was het allang weer tijd om als de wiedeweerga naar de start te fietsen.
Jullie fietsten vandaag zo’n 15 kilometer en daar zaten ook hele steile duinen bij en daarom zorgen wij dat op speciaal verzoek van Zeno jullie allemaal een fietsmedaille zullen krijgen.

16 juni 2018.
Dagje Uit naar Drievliet.
We waren weliswaar niet de eerste bezoekers in Drievliet, maar we waren wel zeker als eersten in het Piratenschip. Tweeëntwintig Woudwachters hadden weinig moeite om vijf leuke groepjes te vormen en al snel zat er een groepje in de Kolenmijn, een groepje in het Reuzenrad, een groepje in de Botsautootjes, een groepje in de Splash en een groepje in de Kwal. Na een uurtje zagen we ook dat jullie nieuwe groepjes vormden en zo had iedereen het reuze naar de zin.
Jullie vergaten ook de leiding niet, want regelmatig vroegen jullie ze om lekker mee te gaan een attractie in en daar werden dan weer leuke filmpjes van gemaakt.
Toen eindelijk de Souvenirwinkel ook open ging, konden jullie lekker shoppen, eerst wat snoep waarmee je lekker lang deed en daarna ook aapjes, frisbee’s, enzovoort.
Halverwege de dag begon ook de zon door te komen en zagen we ook welpen lekker door de fontein heen rennen, met de waterpistooltjes er bij én een lekker ijsje, werd de middag wel erg aangenaam en dus kunnen we met recht zeggen dat dit Dagje Uit weer helemaal top was.

9 juni 2018.
De Grote Knutselopkomst.
Vandaag waren naast nieuwelingen Charlie en Christopher, ook Keiro, Yvo en Marnix bij ons te gast.
Bij het eerste spel mochten Edda en Lars teams samenstellen en op de één of andere manier werd het toch een beetje de jongere kinderen tegen de oudere welpen. Het spel heette “Het Fort” en daarbij moest de ene partij punten scoren met een bal door de bal in “Het Fort” van de tegenpartij te krijgen. De oudere welpen leken daarbij met gemak te winnen, maar de jongeren kwamen in de laatste minuut toch op gelijke hoogte en zo eindigde dit gave spel in 21-21.
Nu begon het knutselgedeelte, iedereen mocht een spiegel versieren en dat ging hartstikke leuk, ook al merkten we dat de speciale spiegellijm later nogal erg kleverig was….
De limonade nuttigden we bij de kampvuurkuil en daarna deden de Gidsen de andere welpen een enorme gunst door het lokaal te gaan opruimen. De andere twintig welpen maakten een lekkere boswandeling om uiteindelijk bij de zandvlakte van de Be Pals een ouderwets krachtspel te doen waarbij de ene groep de andere groep uit een vak moest duwen mét de ruggen….dus.
Na twee potjes was iedereen uitgeput, maar voor de beslissing plakten jullie er toch nog een waanzinnig derde potje tegen aan. Heel goed Woudwachters.
Terug bij het clubhuis gingen “Hollandse Leeuwen” spelen tegen de vier Gidsen. Als zij iedereen hadden uitgeschakeld in een kwartier, dan wonnen zij een grote doos knikkers en anders was die doos voor de andere welpen. Lars, Jayden, Temelko en Thomas gingen uiteraard voor de knikkers en konden tien tellen voordat het kwartier voorbij was, toch de laatste welp optillen.
Het laatste kwartiertje van onze opkomst speelden we “Moordenaartje”, dit keer nog met knipogen, maar ik begreep dat jullie de volgende keer de tong willen uitsteken als signaal.

2 juni 2018.
De kleiner dan klein opkomst.
Ja, potverdriedubbeltjes nog aan toe, toen stonden jullie om twee uur dus allemaal al rond de totem en kon de leiding jullie niet meer naar binnen schr…..roepen.
We verwelkomden Kas bij de horde en hij deed meteen lekker mee met het maffe mini-paardjes verwisselspel. Je moest enorm goed opletten bij dit spel, want elke keer als er een paard zonder berijder was, moest jij de berijder worden. Het was een vlotter dan vlot spel en leuker dan leuk !
Na dit half uurtje actie werd het tijd om te gaan mini-pionieren met satéstokjes en marschmellows.
De opdracht was om samen iets te bouwen en dat leverde vier schitterende constructies op.
Bij een kleiner dan klein opkomst mag Klein Duimpje natuurlijk niet ontbreken en jullie gingen er ook in zevenmijlslaarzen goed van tussen. De route bestond ut verschillende ondergronden en dan moest je ook nog eens klimmen met de laarzen aan én zorgen dat je niet uit je slof schoot. Het groepje dat de hele wedstrijd achter liep had een hele slimme wissel in petto aan het eind en zo konden ze toch nog de andere twee groepen verslaan.
Na de limonade was het microscooptijd, jullie mochten er van alles onder leggen en dat zorgde voor hele mooie plaatjes. We gebruikten de Smartscope van Ravensburger, hierdoor werd de smartphone van Patricia een enorme sterke microscoop. Het leuke van dit apparaat was dat jullie ook heel makkelijk konden inzoomen én je kon ook nog tegelijkertijd foto’s van je vondsten maken.

26 mei 2018.
De Oceanen-opkomst.
Bij de Woudwachters was het vandaag 10 + 10 = 17……., want in de ochtend deden er 10 Woudwachters mee met het Regiospel en in de middag waren er ook tien Woudwachters present.
Fanghong, Yanghe en Temelko waren er op beide opkomsten en in de middag kwamen Christopher en Charlie voor het eerst kennismaken met onze horde.
We begonnen met een oceaanwater-roulette, hierbij werden waterballonnen overgegooid terwijl je steeds verder van elkaar af kwam te staan. Uiteraard knapten die op de meest onverwachte momenten. Hierna werden er twee oceanen leeggeschept met een spons en daar hielden jullie het ook niet droog bij, want de oceanen werden leeggemaakt met sponzen die door de lucht vlogen.
De kogelvisrace op de skippyballen werd hilarisch, omdat je onderweg ook nog bekertjes moest verzamelen die kris-kras op de route lagen. Regelmatig tuimelden jullie over elkaar, maar gelukkig bleef iedereen drijven…..
Na een heerlijk bekertje limonade met een knoppertje, gingen we dolfijnen vervoeren in een laken.
Degenen die als dolfijn vervoerd werden hadden natuurlijk de meeste lol, want het lag heerlijk in het laken…..tenzij de draagcrew moe werd en je pardoes liet vallen…..
We eindigden met de route naar Aquapolis. Dit was een soort stoelendans waarbij je snel een bal moest pakken uit een badje als de fluit ging. Jullie namen geen halve maatregelen op deze warme dag en sprongen gewoon met kleren aan het badje in om een balletje te veroveren.
De opkomst werd nat afgesloten, maar werd nog natter toen iedereen bij het clubhuis besloot om een ouderwets watergevecht te gaan houden.
Heerlijke middag, heerlijke welpen, heerlijke leiding én vast en zeker twee nieuwe Woudwachters er bij !

5 Mei 2018.
De Survival-opkomst.
Elke welp begon vandaag met 10 Survivalbandjes om de arm. Als je dan niet meedeed met één van de Survival-skills, dan moest je een bandje inleveren.
Vandaag waren er echter acht welpen paraat die geen één bandje wilden verliezen en sommige skills werden zelfs meerdere keren gedaan.
Zo was het pijltjes werpen op ballonnen erg populair, maar ook het macaroni schieten door een blaaspijp was iets waar niemand mee wilde stoppen.
Het touwtrekken en autoband trekken vergde heel wat van jullie krachten dus jullie waren maar wat blij met de pakjes drinken en de lekkere koeke-mannen.
De rugzakjes voor de rugzakestafette konden helaas hun vracht niet aan, maar iedereen kon nog net één rondje afleggen dus de bandjes bleven zitten. Ook het gevecht om de boom en het mokkenbal vielen goed in de smaak en werden lekker fanatiek gespeeld.
Nadat jullie allemaal op de meest spectaculaire manieren van de kabelbaan waren gegleden, sloten we af met een heerlijk ouderwets potje appelhappen uit een bak water.
De leiding heeft echt genoten van jullie enthousiasme vandaag. Het was écht kikke !

28 April 2018.
De Harry Potter opkomst.
Een Heksenbezem dirigeer je niet zomaar zonder te oefenen en het bleek dan ook niet makkelijk om een fles met een toverdrank te laten rollen op een licht hellende weg. Gelukkig konden jullie het eerste rondje goed gebruiken om te oefenen, want bij de tweede ronde werden de bezems wel goed naar de hand gezet.
Hierna gingen we Zwerkbal spelen mét hindernissen. Je mocht niet lopen met de bal en dan waren de drie hoepels ook nog heel moeilijk om de bal doorheen te krijgen. Als je niet uitkeek werd je ook nog afgegooid door de leiding en was je één minuut uit het spel.
Bij de limo mochten jullie je eigen prikkelende toverdrank brouwen en daarna moesten jullie proberen om bij de tovenaar met de Sorteerhoed te komen.
We eindigden met een heerlijke uitsmijter en dat was de kans om lid te worden van de Tovenaarsfamilie, je moest dan precies hetzelfde doen als de familie, maar dat werd natuurlijk niet verteld als je het Tovenaarshol in ging……

21 April 2018.
De Spiegelbeeld-opkomst.
Eindelijk weer eens een normale opkomst met een zeer grote toeloop van Woudwachters én die hadden er zin in !
We begonnen met het spel wat helemaal niets met spiegels te maken had, maar waarbij je zoveel mogelijk “paren” bij elkaar moest zien te krijgen. Op een groot doek lagen allerlei voorwerpen, zoals dingen waarmee je kon meten, spelletjes, huishoudelijke artikelen, enz. Van vier groepjes mocht steeds één welp iets gaan pakken. Dat was bij de eerste ronde natuurlijk geen punt, maar daarna moest er overlegd worden, want het ging er om wie de meeste “paren” bij elkaar kreeg.
Eigenlijk wilden jullie het na één potje nog een keer spelen, maar de leiding wilde nu toch eindelijk wel iets met spiegels gaan doen. We maakten twee partijen en één van die partijen was steeds het spiegelbeeld van de andere partij…..totdat het “origineel” het konijn in het midden te pakken had, want dan mocht je als spiegelbeeld die andere welp aftikken. We speelden twee razendspannende potjes die heel gelijk op gingen en beide keren met maar één punt werden beslist.
Hierna mochten de Gidsen een spel verzinnen en dat werd verstoppertje, best wel een goed idee, want op de plek waar wij waren was heel veel verstopplek én het was afgebakend door vier wegen.
Uiteindelijk waren Storm en Tymen het beste verstopt en daar waren ze heel trots op.
Na de limonade met koek sloten we ons aan bij de St.Jorisviering van de Groep, waar we een prachtige tweede plaats haalden bij het “Water,Vuur en Spons Spel” en ons goed lieten horen met een onnavolgbare uitvoering van het “Boem,Tjikke Boem Lied “ !
Vandaag hernieuwden we ook met 23 Woudwachters de welpenbelofte en dat was heel gaaf om te horen.

14 en 15 April 2018.
Het Dr. Emmett Brown Uitvindersweekend.
Niet alleen was dit weekend onvergetelijk en supergaaf, het werd meteen de blauwdruk van hoe elk Woudwachtersweekend er in de toekomst uit moet zien.
Met een heerlijke mix van jong en oud, meisjes en jongens en stoer en slim openden we het weekend met een spannend smokkelspel. Je moest in je witte labjas door het struikgwas en dat was ook een onderneming en dan waren er ook nog meer dan 10 opdrachten te doen om het goud en zilver te krijgen voor de wetenschapppelijke proeven.
Daarna moesten jullie door een besmet laboratorium lopen met beschermende zakken om de voeten en dat was hilarisch om te zien, vooral door de vele valpartijen van Thomas.
Na het spelgedeelte kregen jullie vrije tijd én dat vonden jullie eigenlijk het aller,allerleukste op dit terrein. Je kon er namellijk lekker in de bomen klimmen, naar een superleuk speeltuintje, bij de dieren en hun jonkies vertoeven en “last but not least” kikkervisjes vangen en achter kikkers aanzitten. Tussendoor hadden we lekkere drankjes voor jullie met dikke koeken en chippies en nootjes en om 18.00 uur was het avondmaal van Hindira was niet te versmaden.
In de avond moesten jullie radioactief materiaal zien te dumpen bij je tegenstanders, maar dat kon pas als je een touwtje van de arm van de beveiliging had afgetrokken. Dit deden we in het pikkedonker op onbekend terrein, dus in eerste instantie was het best wel eng. Na de eerste goedgelukte dumpingen kregen jullie echter de smaak te pakken en kregen we te horen dat het spel hartstikke gaaf was.
Na dit spel verzorgden Duuk en Giovanni een klein maar fijn kampvuurtje en jullie gingen langzaam maar zeker lekker uit jezelf richting slaapzaal.

De volgende dag begon met het maken van lavalampen als versiering voor de ontbijttafel en daarna deden we nog twee proefjes die erg intrigerend waren, want waarom ging dat ei niet kapot en waarom kreeg je dat kistje niet open ?????
Tijdens het ontbijt mochten ook weer lekker een eitje bakken, sommigen deden daar ook kaas op en Niels bakte er zelfs twee met alleen het eiwit. De ontbijttafel had nog een verrassing en dat was het heerlijke suikerbrood.
Na de afwas deden we voor de derde keer een groot spel met zeer ingewikkelde regels, maar jullie pikten het razendsnel op. Je moest namelijk een Magiër vinden, maar tijdens het zoeken kon je ook met verf getikt worden en dan werden je handen en daarna ook nog je voeten vastgebonden.
Als je voor de derde keer werd getikt was je dood, maar gelukkig liep Patricia rond met medicatiekaartjes die je van de dood konden redden.
Bert was de dorpsgek, als hij je tikte was je ook niet blij. Het allermoeilijkst was echter om met vijf levende welpen de Magiër te pakken. Het lukte één groep wel, maar die waren met zijn drietjes en drukten de Magiër dus maar stevig tegen de vloer zodat de twee andere welpen ook konden aansluiten.
Na een gezellige lunch hadden Jayden,Thomas,Zeno,Thomas G.,Guusje,Emma,Edda,Niels,Duuk en Giovanni nog maar één groot verzoek en dat was VRIJ SPEL, dat verzoek wilden wij wel inwilligen als we dan wel konden afsluiten met een knaller van een slotspel.
Dat mocht gelukkig en zo werd dit Uitvindersweekend het beste Woudwachtersweekend ooit !

7 April 2018.
De 67ste Duinenmars.
Deze Duinenmars zullen vooral de ouders niet snel vergeten, want door alle wegwerkzaamheden was het extra moeilijk om de Woudwachters op de juiste plek om de juiste tijd te hebben. Toch was het iedereen weer gelukt en zo konden we monter én ook nog opgewekt aan de start verschijnen.
Vandaag lipen ook Plamen en zijn vader en Logan met zijn hele familie mee. Ook de moeder van Ben en zijn zusje vergezelden ons en om het helemaal een familiedag te maken had Hindira ook Heaven-Leigh, haar dochter, ingezet als hoeder van de troepen.
Na de start was iedereen blij dat we in de duinen waren, want de welpen beklommen echt elk heuveltje dat te beklimmen was en ook elke waterkraan werd een goede plek om even lekker op te frissen. Uiteraard lasten we ook even een stop in om de verjaardagen van Thomas en Emma te vieren. Thomas was blij dat hij de zware last van zijn wafels kon uitdelen en Emma was blij dat haar chocolade niet gesmolten was.
Traditiegetrouw als we zijn gingen we weer lunchen bij het grote veld waar ooit een schaapskooi voor verkoeling stond. Lars stond na vijf minuten op om iedereen te dirigeren naar het enorme duin dat elk jaar toch minstens éénmaal bedwongen moet worden en toen had de leiding ook even rust.
Na de pauze gingen we op de terugweg, want we wilden natuurlijk wel vóór vijf uur terug zijn bij het Duinenmarsterrein. Hier mocht iedereen weer een lekker ijsje uitzoeken en kreeg iedereen zijn/haar medaille of nummer voor op de eerder behaalde medaille.
Het was een super-opkomst die vooral Zeno en Thomas G. nooit zullen vergeten, want bij de finish mochten zij nog met twee Middeleeuwse Ridders een zwaardgevecht doen.